جلسه قرائت قران  هیئت قائمیه در تهران از ابتدای ماه مبارک رمضان در حسینیه گلبرگ با افطاری حاضران وبرگذاری نماز جماعت به امامت حجت الاسلام هاشمی وقرائت یک جز ء از کلام الله مجید با تفسیر ایات موضوعی توسط حاج آقا هاشمی ومداحی حاج مهدی هادی برقرار می باشد.

شب برات از آیین پسندیده ای است که در استان خراسان بر گزار می شود مردم روستای گازار هم همه ساله با احتمام واحترام این آیین را با فاتحه خوانی برمزار اموات به جا می آورند.چه بسا فاتحه خوانهای که سال گذشته فاتحه می خاندند.وامسال خود محتاج فاتحه ما شاید باشند.پس بیاید ماهم برای از دنیا رفته ها فاتحه ای بخو انیم

نظر کاربر گرامم.

با سلام وعرض وقت بخیر:از اینکه وقت میذارین ومطالب ومراسمات روستا رو نقل میکنین ممنونم انشاالله دراین مسیر ودیگرمراحل زندگی موفق وپیروزباشید ومن الله توفیق

سی ودومین دوره مسا بقات بین المللی قرآن کریم هفته گذشته در محل اجلاس سران در تهران برگزار شد. والحمدلله درحفظ تمام قرآن وهم درقراعت نفرات برتر از کشور جمهوری اسلامی ایران برگذیده شدند .استقبال مردم برای حضور در جلسات خیلی عالی بود . وسالن همیشه مملو از جمعیت ایستاده بود.به طوری که در روز پایانی در دایره مرکزی سالن هم مردم قرآن دوست روی زمین نشسته بودن .که البته اگر این جلسات قرانی در مناطق پر جمعیت تهران بر گزار شود .مشارکت مردم خیلی بیشتر هم خواهد بود. وگر چه والبته حق فرزندان ایران بود داشتن رتبه اولی   .ولی مسائلی دیده می شود. که قابل تعمل است. از جمله آداب حضور در پای تلاوت که در قرای دیگر کشور های خیلی روشن بود ومتعصفانه در حضور قاریان کشور ما رعایت نمی شود . از جمله در آوردن کفش وبوسیدن کتاب الهی.  

نامه ای به امرای گازار         

درروزهای ابتدائی سال 94 برحسب مورد چند روزی رادرحاشیه مجالس برگزاری درروستای گازار بودم که انجام آن برای مردم سختی هایی در پی دارد. وهرآنجه که می گو یم از آموزه های دینی است که خود پای منبر شما بزرگواران آموخته ام. مسائلی به نظر می رسد که قابل تحمل وبعضاً تخریب کننده است. از آن جمله برگزاری مراسم ختم اموات با همراه شدن شام در حسینیه است.براستی آیاباید برای آمورزش ازدنیا رفته ها. پهن کردن سفرهای چند صد نفری جزء سفارشات بزرگان دین است؟ همانطور که پیش نماز در ابتدای نماز میت مرحوم علی باز گفتند{این است همان وعده ای که خدا ورسولش داده است.{مرگ}} .

آیا آمورزش ما انسانها و کلید ره یافتن ما به بهشت در ته دیگ های غذاست؟پس چه به دوزخ رفتن نیاکان ما که بعضی ها یک کاسه حلوا هم برایشان خرج نشد. وچه بد عاقبت می شوند علماو مجتهدین که در قم به تشیع کنندها آب هم نمی دهند. شنیده ام که منبری روی منبر حسینیه گفته وقتی با پیرزن ها صحبت می کنم نگرانیشان فقط بعد از مرگ .مخارج شام حسینیه است. پس چگونه خود در صدر سفره می نشینید وهیج واکنشی از خود نشان نمی دهید؟ شنیدم که مردم را راهنمائی می فرمودیدکه: کفن چینی نخرید کفن یمنی نخرید. کفن را باید از ملک خود تهیه کنید. آیا باپرکردن بتن ها از برنج هندی ومرغ یخی ترکیه ای وتهیه آنها از پول نا معلوم. چطور کفن نا یاب سفار شی شما می تواند مارا از فشار قبر نجات بدهد؟ در حالی که از ستون ورودی درب حسینیه آب باران در حال تخریب آن هست. پای سفره رنگین خلق وناس نشسته ایم وخم به ابرو نمی آوریم. ودر حالی که بیش از 300 میلیون تومان را در سال93در حسینیه این خلق الله از هم دیگر خوردن ویک آجر هم روی دیوار مسجد کربلائیه رضیه نگذاشتیم.! درحالی که صحبت از وقف واهمیت آن :وداستان یک دینار زن نیشابوری راوطلب آن در بغداد از طرف امام معصوم می کنید .ولی در روستای گازار املاک وقفی را می فروشند وهیج نمی گو یید. آیا این گونه هست هدایت و سر پرستی یک امت؟ آیا همه این ها وظیفه صاحبان میکروفون به دست ها نیست؟ وظیفه ریش سفیدان و یلان عرصه خدمت به مردم کجا تعریف می شود؟ هدایت جامعه از ترک اولا وبه اهم واجبات وا داشتن وظیفه کیست؟ از شما سروران گرامی می خواهم با درایت که در اصل ونسب شما در سالیان درازبوده وهمیشه بهترین ها را بر گزیده اید . اینک براین معظل اجتمائی شام بدون انتهای حسینیه پایان بخشید وبا تدبیری آبرومندانه

آن را به حل مشکلات وآبادانی مکانهای مذهبی وسوق دادن بانیان خیرات به سوی اهم واجبات هدایت فرمائید..94/1/25

گازار

((به نام خداوندحمید و مجید)                         

                             گازار روستایی از توابع بیرجند وبا قدمت بیش از دو هزار سال میباشد

         وجود آتشکده و قلعه و برج و باروهای قدیمی دلیل بر این ادعاست.مردمان این وادی خدا پرست

    وعاشق طبیعت کشاورزی ودام داری ومصمم بوده اند تمام امکانات را در محل سکونتشان فراهم نماییند

  حفر قنات هایی با عمق 100 متر و طو ل کیلومترها،ساختن آسیاب های بادی و آبی و برج و باروهای بزرگ     

       نشان از همت این دلیر مردان دارد .این روستا از هر نظر خود کفا و به واسطه قلعه ای بسیار بزرگ با دیوارهایی

محکم و رفیع و مردانی هوشیار پناهگاهی امن برای اهالی و مردم روستاهای مجاور گازار در مواقع هجوم غارتگران

ترکمن و افغان بوده است .این قلعه در زمان صفویه بازسازی می شود و راه های زیرزمینی به قنوات و 

 کشت زارها داشته که آثار آن هنوز به چشم می خورد .برج های بلندی در اطراف باغ ها و بلندی های روستا بانگهبانانی  هوشیار که  درشب

                                              باوسیله ‌افروختن آتش و در روزها به وسیله دود مردم را در زمان هجوم غارتگران   

  آگاه می ساختندتااز راه های زیر زمینی به قلعه پناه ببرند و در روز های آفتابی به وسیله نور آینه پیغام خود را   

                 به نگهبانان قلعه که در  برج های چهار طرف مستقر بودند می رساندند.

در صده های اخیر هم مردم گازار اغلب با سواد بوده اند مرحوم پدرم می گفت زمانی در گازار 50 نفر عالم و روحانی بودند که عده ای مکتب خانه داشتند و به شاگردان خواندن قرآن و نماز و کتاب های دینی را تعلیم می دادند و  ومردم روستاهای مجاور برای آموختن درس و قرآن به گازار می آمدند شاید همین مردم حق شناس لقب ام القرا    ودارالمومنین را به این روستا داده باشند .در حال حاظر نیز به همت مردان خیر مدارس شبانه روزی در گازار                        میباشدکه توسط حاج آقا اسدزاده خوابگاهی با تمام تجهیزات در اختیار دانش آموزانی قرار گرفته که   ازروستاهای  دیگردرگازار مشغول تحصیل میباشند

 ‌مردم گازار مردمی دلیر و سلحشور بودند .پرفسور محمد حسن گنجی پدر علم جغرافیا تعریف میکردند که گازاری ها ازدادن مالیات  وسرباز خوداری میکردند ومامورین جمع آوری مالیات و ژاندارم هایی را که برای سرباز گیری و کشف        حجاب به روستا می رفتند را کتک میزدند چون به رضا خان گزارش می دهند دستور می دهد روستا را خراب کنند.مامورین چند عراده توپ جنگی در پشت رود حاشیه گازار مستقر می کنند که تا گازار راخراب کنند که تا سالهای 1335 گودالهای محل استقرار توپها هنوز باقی بود

شوکت الملک پدر اسدالله علم متوجه می شود و به رضا خان پیغام میدهد که گازار علمایی مانند شیخ محمد حسین آیتی و علمای برجسته دیگری دارد  که این کار باعث رنجش آنها می شود .گذشته از این گازاریها مردمی شجاع و انتقام جو هستند اگر گازار خراب شود مشکلاتی برای دولت فراهم می کنند و بالاخره مانع این کار می شود.

جوانان گازار تاقبل از انقلاب کمتر به خدمت سربازی میرفتند وهرزمانی که ماموران  برای اعزام سربازان به گازار

می آمدندبه کوههاوباغات می رفتند ویا به تهران یاکشور عراق مهاجرت میکردند ولی بعد ازانقلاب درجنگ ایران و

عراق شهدای زیاد ی تقدیم انقلاب کردند روح شان شاد

یادآورمیشود ،مردمی که اکنون درگازار زندگی میکنندبیشتر مهاجرینی هستند که از روستاهی دیگر بخاطرامکاناتی

که دراین روستا به همت مردان گازار فراهم شده .آنجاساکن شده اند وگازار حالا نه از نظر آبادانی و نه مردمانش 

شباهتی به گازار قدیم ندارد وازباغ ها ی سرسبز  ومزارع کشاورزی وتاکستان ها دیگراثری نیست مردم قدیم

گازار اکثرا  درشهرهای  تهران ،مشهد وبیرجند ساکن هستن واغلب ازامکانات مالی وتحصیلی خوبی

  برخوردارند ولی هیچگاه زادگاه خودفراموش نکرده اند،