کفش هایم کو
چه کسی بود صدازد:سهراب؟
آشنا بود صدا مثل هوا با تن برگ
مادرم در خواب است
و منوچهروپروانه،و شاید همه مردم شهر
.......
باید امشب بروم
باید امشب چمدانی را
که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد،بردارم.
.......
)شعر از شاعر جوان معاصر
مرحوم سهراب سپهری)