اسلام وعلیک یا امام رعوف
چند سالی هست که با وجود خالی بودن جیب ها از پول.ونیت ها از اخلاص.
کمتر توفیق زیارت مشهد نصیب‌مان می شود.
ولی خدا راشاکریم سالی یک بار روزی مان می شود.
تحول های کوچک وبزرگ را در حرم ویا اطراف دیده می شود.چه خوب و چه به نظر بعضی ها نا مطلوب.
و چیزی که دراین روز ها خیلی تحملش سخت به نظر می رسد.
پوشیدن (گف پوش )(ویا همان کفش رو فرشی).وکم کم آنقدر این کفش رشد کرده که من در خیابان هم ندارم که بخرم وبه پوشم .اون اوایل جورایی زخیم بود وبعد کف آن دوبل شد.وبعد رویه آن کلیم شد.وحالا هم کفی دارد بسیار زخمی وآجدار که اگرروی پای زائر را لگد کند پای بیچاره مجروح می شود.
بانگاه به این خدام کفش پوشیده در حرم .شرمنده زائری می شوی که در زمستان پای پیاده به مشهد میاییند.
راستی این‌قدر ایستادن روی فرش مضر است.؟
اگر این طور هست .آدم های زیادی هستن .که حاضرند بدون جوراب آنجا خدمت کنند.واین حضرات بروند با هر کفش در صحن های بدون سقف ساعات شیفت خود را بگذرانند.
ای کاش حرمت ها شکسته نمی شد.حتی در حرم امام هشتم .توسط (مثلا )خدام.
